Op moment van schrijven exact 3 jaar geleden, op moment van publiceren net ietsjes later. De grens van leven met en leven zonder beperking. Van onbeperkt kunnen doen wat je wilt, naar je energie over de dag, week en soms zelfs maand verspreiden. Van altijd in de weer naar een middagdutje op het balkon of de bank. Van een brein dat snel kan schakelen, naar vertraging en soms zelfs complete error. Van oud naar nieuw. En dat laatste is veel belangrijker. Want nieuw is nu, is het heden, maar ook de toekomst. Vandaag in het thema werk. Waarom? Omdat ik per 1 augustus eindelijk echt en officieel in dienst ben bij Helco. 

Van een doldwaze, zeer betrokken, enthousiaste en zo ongeveer onvermoeide docent scheikunde, naar doldwaze, zeer betrokken, enthousiaste, maar energetisch beperkte marketing collega van Bikeshop Amersfoort en 33 Tweewielers. Van vakidioot en specialist, naar onwetend en lerend. Maar wel in een fantastische omgeving en natuurlijk super goed passend bij mijn sport ambities.

Waarom nu pas de officiële overstap? Kort en krachtig: het Revius is een meer dan nette werkgever geweest, veel meer gedaan dan wettelijk zou hoeven en moeten. Dank je wel daarvoor! 
Daarnaast heeft het hele UWV proces vertraging opgelopen, daar heb je vast al wel berichten in het nieuws van voorbij zien komen. Ik wil daar verder niet op in gaan, want het is ook nog niet afgerond. 

Er is al eerder geschreven over de ruimte die Eugen mij gegeven heeft om te onderzoeken wat mijn arbeidsmogelijkheden nog waren. Zonder hem en de collega’s van de Bikeshop had ik nu niet gestaan waar ik nu sta. Geen enkel bedrijf of organisatie reageerde positief op een sollicitatie van mij. Zelfs bij vrijwilligerswerk was ik niet welkom. 
Wat als een paar weken proberen is gestart in september 2020, werd al snel omgezet in de mondeling toezegging dat ik kon blijven zodrahet UWV proces was afgerond. Een overname van de winkel deed mij even schrikken, want ja, ik had nog niets op papier en ben dus nog steeds beperkt in mijn arbeidsmogelijkheden. Gelukkig bleek al snel dat Helco ook met mij verder wilde en zijn mijn werkzaamheden van logistiek verschoven naar marketing. Na 23 maanden rondgelopen te hebben in het kader werkervaringsplek, ben ik heel blij dat ik nu officieel collega ben. 

De komende tijd staat voor mij in het teken om het marketinggebied mij verder eigen te maken, ondersteund door het volgen van een korte opleiding. Het is namelijk best een overstap van scheikundige en docentschap naar marketing kan ik je vertellen. Al doende leert men, maar een beetje theoretische ondersteuning kan nooit kwaad. 

En hoe blij ik ook ben dat er weer een stap is gezet, merk ik ook aan mijzelf dat ik het lastig vind. Lastig dat ik nooit meer docent zal zijn. Lastig dat ik nooit meer een volwaardig inkomen zal kunnen verdienen. Lastig dat mijn werkomgeving rekening met mijn beperkingen moet houden. Een definitief afscheid van wie ik was en tegelijkertijd moeten omarmen wie ik nu ben. En dit contract bij de Bikeshop geeft mij wel het gevoel dat ik er ook op de arbeidsvloer nog toe doe en mijn steentje bij kan dragen, zelfs in de 6 uur per week die ik er ben. Helco en collega’s: bedankt! 

1 Comment

  1. Harrie van der Horst

    Beantwoorden

    Ondanks het besef dat je je baan als scheikundige, waarover je zó enthousiast kon vertellen, niet meer kunt uitoefenen ben ik heel blij voor je dat je, met behulp van een fijne werkgever, weer vaste grond onder je voeten krijgt Angelique.

Leave a comment

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *