Creëren. Niet bouwen. Het maken van routes voelt bij mij een beetje als een creatief proces, waar inspiratie voor nodig is. Geen inspanning, geen werk. Die associatie roept ‘bouwen’ bij me op. 

Al jaren maak ik routes. Ooit begonnen toen ik 25 jaar geleden in Amersfoort kwam wonen. Ik was niet bekend in de omgeving en weet graag waar ik aan toe ben. Op de bonnefooi fietsen is voor mij geen optie. Dus met een goede kaart maakte ik routes die ik met mijn stadsfiets fietste. In 2014 begon ik wat meer te fietsen (op een cross hybride) en maakte ik de overstap naar knooppunten. Thuis de nummers opzoeken en opschrijven en dan met een briefje op het stuur rondfietsen. Maar knooppuntbordjes zijn niet zo groot, dus toen ik wat harder kon fietsen miste ik regelmatig een afslag. Gelukkig kwamen toen de apps op om te navigeren en werd het briefje vervangen door een mobiele telefoon met apps als Strava en RidewithGPS. Helaas was de accuduur bij navigeren nogal beperkt, dus veel verder dan 100km kwam ik er niet mee. 

In april 2017 kreeg ik een racefiets van een lief stel. Drie maanden later fietste ik daarmee een rondje Markermeer. Navigeren deed ik met een Elemnt Bolt die ik van de Bikeshop te leen had gekregen. En niet lang daarna ook kocht. Geweldig, een apparaat dat het makkelijk 300km volhoud. Ideaal voor iemand die van zekerheid houdt. 

Als je een navigatie-apparaat hebt, wil je ook routes voor op dat apparaat. Dat was de katalysator om vaker routes te maken en ook te delen. Eerst met het Bikeshoppeloton voor de zondagsritten, later ook voor andere gelegenheden en evenementen, zoals de Zuiderzeeklassieker. 

Voor je het weet sta je dan bekend als routebouwer en wordt je gevraagd om routes te maken. En al voel ik me zelf dus geen bouwer maar artiest, ik vind het erg leuk om te doen en zal niet gauw nee zeggen. Toen Angelique me vroeg dus ook niet. Op dat moment had ik niet zo veel tijd door drukte op het werk, maar het begon zo te kriebelen dat ik een halve dag later de eerste 5 klavers al grotendeels af had. De vorm stond, het bijschaven kon beginnen.

Want dat is hoe ik een route maak. Het begint met een doel. Dat kan een specifieke bestemming zijn, bijvoorbeeld een net geopende fietsbrug bij Elst. Of een vorm, zoals een paashaas voor Pasen, een giraffe voor dierendag, een kerstboom (©Paulien Tan) of een klaver vier.

Een klaver vier is naast een symbool voor de actie van Angelique ook een mooie gelegenheid een route te maken met keuzemogelijkheden. Je kunt één of meerdere blaadjes fietsen en zo zelf kiezen welke afstand je wilt doen. Na elk blad kom je weer in de buurt van je startpunt. Goed idee van Angelique. En een uitdaging, want er moeten wel wegen zijn om de route vorm te kunnen geven. 

Voor de eerste klaver (https://www.strava.com/routes/2811486680636312372) ben ik begonnen met op de kaart te kijken in de routebouwer van Strava (die gebruik ik het meest, naast RideWithGPS en Komoot). Wat wordt het hart van de klaver? Met een steeltje vanuit Amersfoort was Barneveld een logische keuze. Amersfoort zelf niet, het Eemmeer vormt een beperkende factor aan de noordkant. Barneveld heeft aan alle kanten genoeg ruimte voor blaadjes van ongeveer 40km. Eerst zet ik punten op de kaart die Strava dan verbindt met populaire wegen. Dat is een optie in de routebouwer van Strava die helpt om snel een goed fietsbare route te maken. Uitgangspunt daarvan is dat een weg waar veel mensen fietsen waarschijnlijk goed fietsbaar is c.q. een mooie route is. Werkt best goed. Met 38 punten op de kaart heb ik zo de eerste versie getekend:

Daarna begon het schaven. De blaadjes waren wat uit verhouding, en voor een aantal wegen waren mooiere opties beschikbaar. In deze omgeving weet ik dat uit ervaring, de meeste wegen heb ik al wel eens gefietst, zie mijn persoonlijke heatmap hieronder. Wat ik nog niet gefietst heb, is grijs. Dat zijn voornamelijk de snelwegen…

In andere omgevingen, zoals bij de klavers in Noord-Holland en Brabant, bekijk ik dat via satellietbeelden en Streetview. Hieronder kunnen jullie het verschil in het derde blad van de klaver na het fijnslijpen. Om van de linker versie naar de rechter te komen waren 7 extra punten op de kaart nodig. Soms een paar dicht bij elkaar als Strava en ik het niet snel eens werden over de mooiste optie. Want dat de meeste mensen een bepaalde route volgen, betekent niet dat dat de mooiste is. Meestal wel de vlotste, maar dat is geen prioriteit als je een leuke route wilt fietsen.

Mijn geheugen is niet helemaal betrouwbaar (ik geef de schuld aan de chemo…) en Streetview laat niet alles zien, dus na al het werk achter de laptop komt het leukste deel: de route nafietsen. Want als ik een route maak voor iemand, wil ik hem zelf ook fietsen. Al betekent dat soms dat je midden in de winter door de regen naar Eindhoven en terug fietst. Met deze klaver route kon ik gelukkig wachten op mooi weer. En kwam ik erachter dat sommige wegen in werkelijkheid minder fietsbaar zijn dan gedacht en dat kleine stukjes nog aangepast moeten worden. Zoals deze zandweg. Heel mooi stuk, dat er op Streetview best goed uitzag:

Maar meestal is het te mul om fatsoenlijk te fietsen. Daar kwam ik ter plekke achter, zie onder. Thuis gelijk de route hierop aangepast en opgestuurd naar Angelique. En door naar de volgende, er is nog zoveel te fietsen…