Ik heb wel eens lekkere weken achter de rug, zie ook de laatste post. Schrijven is voor mij een manier om de chaos in mijn hoofd te structureren en heel veel daarvan komt niet online, en deze keer mag het wel. Iets met hoe een positieve covid test eigelijk best goed kan uitpakken.
Na de dans al vele jaren te zijn ontlopen en ik bijna begon te denken dat ik immuun was, heeft covid mij toch te pakken gekregen. Een beetje verkouden, negatieve testen, hele leuke loopscholing met mijn VZC teamgenoten waar ik nog nergens last van had, zette zich om in koorts in de nacht en een zeer duidelijke positieve test in de ochtend.
Ik zit dus sinds vrijdag in isolatie. Gelukkig had ik Esther al een paar dagen niet gezien, dus die is nog covid vrij. Met haar patiënten populatie is dat natuurlijk heel erg fijn. Minder handig is dat ze nu niet naar huis kan komen en dus een paar dagen extra in Dort zit. Ze had dit weekend dienst, dus een groot deel was ze er toch al geweest, maar er was ook iets met een trouwdag. Die wordt dit jaar dus maar even niet gevierd.
Dan zijn we altijd blij met onze goede vrienden, want in dit geval gaat Esther naar Evelien, zodat ze niet in Dort vast zit, maar toch ook gewoon nog ff gezelligheid heeft na zo’n weekenddienst en de compensatiedag de dag erna. Thanks Eef!
Hoe ik mij voel? De koorts lijkt ondertussen weg te blijven, dus ik ben vooral benauwd, erg snel moe en loop de hele dag te hoesten en te snotteren. De wedstrijden van de komende weken heb ik maar geschrapt en verder zie ik wel hoe het herstel gaat. En dat maakt ook gelijk de opstap naar het positieve achter deze positieve test.
De afgelopen weken zijn heftig geweest, de vakantie heeft daarin helaas niet echt kunnen helpen en ik begon de nieuwe werkweek eigenlijk gewoon nog erg moe en emotioneel. Ik mocht mijn vakantie verlengen, maar dat voelde niet als de juiste oplossing. Ik had namelijk enorme behoefte aan structuur, structuur die ik krijg van werken op vaste tijden, trainen en training geven op woensdagavond. Structuur die kan zorgen dat de chaos uit mijn hoofd gaat of misschien meer hoe ik met de chaos in mijn hoofd omga. Je ziet dat ook gelijk terug in onze bestekla, vaatwasser, servieskast, mijn agenda etc.. Heb daarbij ook een beetje medelijden met Esther.
Nu ik een paar dagen thuis zit en vanaf huis ook zeker wel gewerkt heb, merk ik toch dat ik tot rust aan het komen ben en dat mijn mentale toestand rustig aan het verbeteren is. De covid heeft mij tot stilstand gedwongen, in een leeg huis zonder prikkels en blijkbaar was dat wat ik nodig had. Het geeft tijd en rust om na te denken, gedachten te ordenen en met een fijnere, positievere bril naar de toekomst te kijken.
Ik was liever gaan bikepacken of op trainingskamp gegaan om dit gevoel te bereiken, dat is namelijk meestal wat ik doe. Maar als dit dan toch op je pad krijgt, vind ik het heel fijn dat ik het positief kan ombuigen.
Dat ik al mijn wedstrijden gecanceld heb, zegt mij ook dat het goed geweest is. Ik wil veel te graag en met alle mooie wedstrijden, was mijn oktobermaand misschien niet rustig genoeg. Nu ik gedwongen word een stapje terug te doen, realiseerde ik mij ook dat ik de rust in het sporten echt nodig heb. Ik hoop dat ik conditioneel niet al te veel inlever en dat ik het sporten snel weer kan oppakken, maar ik ga de komende weken wel lekker rustig aan doen, luisteren of het lijf al zin heeft in meer en dan zie ik wel wanneer ik weer op volle oorlogssterkte kan trainen. En wanneer de volgende wedstrijd slim is om te doen.
Tot die tijd, de laatste mentale struggels nog ‘even’ verwerken, de onderwerpen die de laatste weken mijn gedachten overheerst hebben, rustig een plekje geven, eentje waar ze wat meer op de achtergrond gaan zijn. Waar nodig misschien nog 1 of 2 gesprekken voeren en zodra ik negatief test, maar weer eens rustig gaan bewegen. En zoals mijn psycholoog altijd zegt: kijk met een zachte blik naar jezelf.
Ondertussen ga ik vanaf huis wel lekker doorwerken, want hoewel ik dinsdag even moest inkomen, heb ik er de rest van de week veel energie van gekregen. En een deel van mijn werk de komende week is bakken, slechte baan heb ik he ;-).
Tot de volgende blog!
